Το έθνος να λυπάστε αν φοράει ρούχο που δεν το ύφανε.
Ψωμί αν τρώει, αλλά όχι απ’ τη σοδειά του.
Χαλίλ Γκιμπράν – Ο κήπος του Προφήτη
Ένα ηλιόλουστο κυριακάτικο πρωινό του Οκτώβρη είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε από κοντά την προετοιμασία ενός παραδοσιακού αργαλειού.
Η τέχνη αυτή απαιτεί χρόνο, ακρίβεια στις κινήσεις και προσήλωση σε αυτό που είναι να γίνει. Μάθαμε, όμως, ότι με αγάπη για αυτό που κάνουμε μπορούμε να εκπαιδευτούμε σε αυτή. «Καννίσαμε», φτιάξαμε το κουβάρι με τις κλωστές του αργαλειού και προσπαθήσαμε να τις περάσουμε στον αργαλειό.
Διαπιστώσαμε, τελικά, πως αυτή η τέχνη έφερνε κοντά τις γυναίκες της γειτονιάς ή της οικογένειας που είχε αργαλειό, καθώς δεν είναι εργασία που μπορεί να διεκπεραιωθεί εύκολα από μόνο ένα άτομο.
Ευχαριστούμε την κυρία Σταυρούλα για τις γνώσεις και την υπομονή της…